Ułaskawiona przez Dudę handlarka mefedronem tłumaczy, że "łaska się jej należała"

opisał wczoraj kulisy sprawy

, która w maju została

. 32-latka została skazana na 2 lata więzienia w zawieszeniu na 5 lat za 

. Kobieta lekceważyła kontakty z kuratorem i zmieniała miejsce zamieszkania, nie informując sądu o nowym adresie. W końcu jej kurator złożyła do sądu wniosek o wykonanie kary 2 lat więzienia. 

Obrońcy 32-latki podkreślali, że kobieta nie może iść do więzienia, ponieważ opiekuje się swoimi dziećmi. Sąd odwiesił wykonanie kary, ale zostało ono odroczone, a obrońcy Pauliny P. zwrócili się do prezydenta o łaskę. We wniosku podkreślali m.in., że kobieta ma duży kredyt a odbycie kary sprawi, że straci pracę.  

Prezydent, stosując prawo łaski, argumentował to "

, z powodu których kara jawiła się jako nadmiernie surowa". Zarówno sąd, jak i Prokurator Generalny sprzeciwiali się wydaniu łaski. 

Pisaliśmy o tym tutaj:

Dziś ułaskawiona Paulina P. zabiera głos w sprawie, udzielając wywiadu

. W rozmowie podkreśla m.in., że unikała kontaktu z kuratorem, bo w zasadzie nie potrzebowała dozoru. Stwierdza, że kurator, która wnioskowała do sądu o odwieszenie jej kary, po prostu jej nie lubiła. 

32-latka tłumaczy też, że nie zna nikogo w Kancelarii Prezydenta, a wniosek o ułaskawienie był pomysłem jej adwokata. Twierdzi też, że to

i nie zwrócił uwagi na fakt, że miała małe dziecko. 

Uważa też, że akt łaski po prostu się jej należał.

- Oczywiście, że mi się należał.

. Tak jak powiedziałam i tak jak powinnam. Pracowałam, nie robiłam niczego złego. Od tego czasu pracuję uczciwie i nie wchodziłam w konflikty z prawem - mówi. -  W takiej sprawie jak moja zasługuję na ułaskawienie, bo

. Staram się być najlepszą mamą dla swoich dzieci, ciężko i uczciwie pracuję.

Paulina P. uważa, że je sytuacja była "szczególna" i kurator nie powinna wnioskować o odwieszenie jej kary. 

- Kurator nie powinna pisać tego pisma, wiedząc, że niedawno umarł mi tata i byłam w ciężkiej depresji. Ledwo sobie ze wszystkim radziłam. Był wtedy COVID-19. Mój tata umarł w wakacje i jak przychodził do mnie kurator, mówiłam, że jestem mi strasznie ciężko, że ledwo sobie daję radę ze śmiercią taty.

- Ja dziękuję Bogu, że prezydent mi to postanowił, bo ja bym w życiu nie uwierzyła, że on mi to zrobi. Ale zapoznał się z aktami widocznie i zobaczył, że

- wyjaśnia, dodając, że jedyne czego nie zrobiła, to wysłanie pisma do kuratora o zmianie adresu.

- Owszem powinnam, ale to nie jest powód, dla którego miałabym iść do tego zakładu karnego.

A poza tym, prezydent mnie całkiem nie ułaskawił.