Bałtyk zmienia się w słodkie morze z największą na świecie "strefą śmierci"

Najboleśniej te skutki odczuwają rybacy. Jeszcze 35 lat temu z Bałtyku pochodził co piąty łowiony na świecie dorsz, teraz możemy tylko wspominać okres świetności.

. Wszystko przez działalność człowieka. Naukowcy od lat zastanawiają się, jak ratować Bałtyk, ponieważ w jego wodach przydennych, pozbawionych tlenu żyją tylko bakterie produkujące toksyczny siarkowodór.

. Wraz ze ściekami trafiło do niego 20 mln ton azotu i 2 mln ton fosforu. W wodzie masowo rozwijają się drobne glony, które obumierają i opadają na dno. Gdy dochodzi do ich rozkładu, zużywają znajdujący się tam tlen. Słona woda, zdecydowanie mniej natleniona, opada na dno, przez co wytwarzane są takie substancje jak siarkowodór, metan i amoniak.

Ja podaje

, pomysł na to jak uratować Bałtyk ma

By tego dokonać trzeba by wymieszać wodę, a do tego potrzebne jest 100 stacji pomp rozmieszczonych w głębokich partiach Bałtyku i zasilanych z elektrowni wiatrowych.

–

. Jednak wystarczy krótka przerwa w natlenianiu i sytuacja szybko wraca do punktu wyjścia. To bardzo energochłonna akcja, która jednocześnie prowadzi do uniesienia się ogromnych ilości zawiesin z dna, wraz ze skumulowanymi tam zanieczyszczeniami – mówi Focusowi prof. Jan Marcin Węsławski, dyrektor Instytutu Oceanologii PAN.

Należy też oczywiście ograniczyć ilość ścieków wpadających do Bałtyku.

Domagają się zmniejszenia ich liczebności. 

Ryby w Morzu Bałtyckim mają niesprzyjające warunki między innymi również z powodu ocieplania się morza, oraz jego spadającego zasolenia.

Naukowcy uważają jednak, że w Bałtyku nie czeka nas wielka katastrofa ekologiczna. Nie unikniemy jednak poważnych zmian.

–

Wskutek wzrostu temperatury, większego parowania i przenoszenia wilgotnego powietrza znad Atlantyku na obszar północnego Bałtyku zwiększą się opady, co sprawi, że morze będzie coraz słodsze, a woda ulegnie stratyfikacji, czyli podziałowi na warstwy - mówi prof. Węsławski, autor publikacji o przyszłości Bałtyku.

i innych zbiorników w strefach ciepłego klimatu. Mają one dwuwarstwową strukturę: na górze znajduje się lżejsza i słodsza woda, na dole cięższa, bardziej słona i zimniejsza.