Rozmawiamy z młodym piekarzem, czy to fajnie tak piec chlebek i mieć do pracy na 22:00

Paweł: 20.

Paweł: Ja mam stawkę tygodniową i dostaje 600 zł tygodniowo.

Paweł: Pracuję w piekarni rzemieślniczej, my robimy metodami i według receptur które są stosowane od zawsze, czyli ciasto wyrabiane jest pod okiem człowieka. Tak naprawdę i dalszy proces jest wykonywany przez ludzi: pieczemy chleb w starym piecu ceramicznym, który był stawiany w 1979 roku. To ogólnie dobre rzeczy, a mój ulubiony to chleb żytni 100% z papryczkami chilli.

Paweł: Stałe.

Paweł: Sprawa wygląda tak, że mam brata, który ma tytuł mistrza w tym zawodzie. Ja dwa lata temu szukałem pracy i stało się tak, że on zagadał do swojego szefa i się przyjąłem. Muszę mieć 3-letnie doświadczenie (praktykę), żeby cech rzemieślników mógł mnie przyjąć na egzamin i żebym był piekarzem takim z tytułem.

Paweł: Zacząłem pracę, bo rzuciłem szkołę, a chciałem mieć jakiś grosz. Trafiłem tu trochę z ulicy, a trochę przez brata. 

Paweł: Jakoś nie umiałem wysiedzieć w szkole. Wiem, brzmi to głupio. Ale też nie chciałem brać kasy od rodziców.

Paweł: Moja zmiana zaczyna się o 21:00, kończy się mniej więcej o 5-6 rano. Wpłynęło to bardzo na mój tryb, bo przestawiłem się zupełnie na noc, czyli wracam do domu o 6, idę spać, wstaje 1600 i idę do pracy. I tak 6 dni w tygodniu.

Paweł: Przede wszystkim plecy, jest noszenie mąki i ogólnie to praca stojąca. Ręce prawie wcale nie bolą.

Paweł: Nie, ale większe szanse. Zależy jaki zakład pracy. Ogólnie liczę na trójkę z przodu, 3000 zł, może 3500 zł.

Paweł: Chleb z marketu to tak naprawdę produkcja taśmowa, jak w fabryce. Są "piekarnie", które robią ponad 2000 bochenków chleba na godzinę i stąd większość supermarketów bierze pieczywo. A my nie dodajemy spulchniaczy, polepszaczy i innych bajerów. W efekcie bochen pszennego kosztuje u nas 8 zł. Albo chleby razowe na samym zakwasie i ludzie naprawdę to kupują, chociaż kosztuje 11-12 zł. Ostatnimi czasy zaczęliśmy robić ciasta, które kosztują po 21 zł za kawałek. Spory, ale jednak niecała brytfanka.

Paweł: Głosowałem, można powiedzieć, że jestem po prawej stronie. 

Paweł: Na Bosaka.

Paweł: Bo według mnie ma najlepszy plan na gospodarkę. Pewnie ludzie mnie wyśmieją.

Paweł: Ale co chcecie wiedzieć?

Paweł: Cały kraj. Gospodarka miałaby szanse się odbudować. Wybilibyśmy się do góry ze skarbem państwa i ogólnie z finansami. Bylibyśmy, że tak powiem, niepodlegli Unii w sensie finansowym. Ogólnie złym ruchem było zamykanie kopalń.

Paweł: Miałbym. Na przykład: jestem palaczem marihuany (hehe ziółko 420). Wiem, że wtedy rząd słuchałby obywateli i zauważyliby, że obywatele tego chcą, są możliwe zarobki w tym obszarze dla państwa i to bardzo duże wpływy.

Paweł: Na pewno nie dałoby się legalnie. Chociaż... pewnie dałoby się z nasionami konopi. Muszę kiedyś spróbować.

Paweł: Tak, chciałbym też zrobić cukiernika. Łatwiej o pracę w razie czego i mogę robić torty na prywatne zamówienie.

Paweł: Wolę być specjalistą, bo biznes by zbyt dużo kosztował.

Paweł: Generalnie śmiejemy się z tego, co wszyscy, ale coś zaraz podeślę. 

Paweł: O nie xDDDDDDDDDDDD

Paweł: Jest też sporo historyjek, co się potrafi odwalać. Na przykład, pracowała z nami taka babka starsza. I miała takie akcje, że przez nią sanepid mógłby zamknąć nam piekarnię. Wiecie, temperatura robi swoje, na hali może dojść do 30 kilku stopni i skóra może się odparzyć. Są kremy na to, które czasami się stosuje. Ale ona kiedyś wzięła mąkę ziemniaczaną, zaczęła smarować odparzone miejsce (pachy) nad dzierżą z chlebem, wszystko to tam wleciało, potem normalnie to zrobiliśmy, i wypiekliśmy.

Paweł: No generalnie różne rzeczy mogą się dziać na hali. Widziałem kiedyś jabłka mocno po terminie, ale i tak poszły, bo "szkoda towaru". 

Paweł: Dzięki, miłego.